Wiersze Autorstwa Wuwy (Tajemnice Antagarichu) Azyl Pokój… Jest mi azylem stare drewniane krzesło Krople łez… spływają radość ciemnością Wspomnienia… bolą dotkliwie w głębi duszy Szukam… Siły już wyblakłej fałszywą nadzieją Wyczekuję… Wschodu słońca nad zachodem...
