Trochę achronologicznie swoją przygodę ze światem Gothica rozpocząłem od drugiej części, którą osobiście uważam za najlepszą z serii, szczególnie wraz z dodatkiem Noc Kruka. Niezależnie jednak od ustalenia hierarchii, myślę że każdy się zgodzi, iż kontynuacja niemieckiego RPG’a stworzonego przez firmę Piranha Bytes w postaci wydanego w 2002 roku Gothic II okazała się strzałem w dziesiątkę. Udało się zachować podstawowe aspekty rozgrywki, za które fani pokochali jedynkę, a zarazem poprawiono bardzo wiele pod kątem mechaniki, grafiki i samego wykonania.
Akcja Gothic II dzieje się na wyspie Khorinis, wliczając znaną z części pierwszej Górniczą Dolinę (obecnie opanowaną w większości przez orków), miasto portowe Khorinis, włości ziemskie zbuntowanego farmera Onara, a z dodatkiem Noc Kruka również region zwany Jarkendarem. Po upadku magicznej bariery i pokonaniu Śniącego nasz Bezimienny bohater unika śmierci dzięki pomocy nekromanty Xardasa, jednak traci wszystkie dotychczas zdobyte umiejętności. Będzie musiał jednak szybko stanąć na nogi, gdyż świat ponownie staje w obliczu poważnego niebezpieczeństwa i tylko wybraniec Innosa może go ochronić przed zagładą. Tym razem mamy okazję zmierzyć się z najpopularniejszymi mitycznymi stworzeniami, jakże powszechnymi w literaturze fantastycznej, mianowicie smokami zesłanymi przez Beliara. Zanim jednak do tego dojdzie, musimy wykonać wiele zadań, spośród których najistotniejszym wydaje się pozyskanie potężnego artefaktu – Oka Innosa.
Główny wątek fabularny może i z pozoru nie wygląda na specjalnie oryginalny, jednak zapewniam, iż wgryzienie się przygodę stanowi kwestię czasu. A osoba mająca już za sobą przygodę w Górniczej Dolinie, napotka wiele znanych motywów. Ponownie czeka nas wybór jednej z kilku dostępnych frakcji i ścieżek. Po pierwsze możemy dołączyć do straży miejskiej, by wkrótce awansować do rangi paladynów. Po drugie dane nam jest wybrać ścieżkę magiczną i dołączyć do klasztoru ognia jako nowicjusz, a następnie uzyskać szaty magiczne i arcymagiczne. Trzecią opcję stanowią najemnicy Onara, z których w dalszym etapie gry rekrutują się łowcy smoków. Wybór należy do nas i rzutuje m. in. na linię fabularną, dostępność określonych rzemieślników i sojuszników pomocnych w finale gry, a także niektórych zadań. Jeśli chodzi o questy, to jest ich zdecydowanie więcej niż w części pierwszej, przede wszystkim z uwagi na kilkukrotnie szersze wymiary otwartego świata i liczniejsze postaci. Napotkamy także paru starych znajomych z Górniczej Doliny i mamy możliwość odwiedzenia Górniczej Doliny, która od czasu upadku bariery znacząco się zmieniła pod okupacją orków.
Pod względem rozwoju postaci zostały dodane nowe umiejętności, jednakże fundamenty pozostały takie same jak w przypadku Gothic 1. Ponownie uzyskany w trakcie rozgrywki EXP (przede wszystkim z zadań i pokonywanych przeciwników) służy do podnoszenia poziomu postaci, a w konsekwencji zdobywania punktów nauki, które możemy wykorzystać na rozwój określonych parametrów u właściwych nauczycieli. Naturalnie szkolenia mają służyć przede wszystkim zwiększeniu naszej skuteczności bojowej. Do przeciwników znanych nam z części pierwszej dołączyło kilka nowych bestii (w szczególności charakterystyczni poszukiwacze prześladujący wybrańca Innosa). System walki został usprawniony i obecnie należy go uznać za płynny a zarazem wymagający.
Gothic II cieszy się wysokim poziomem dopracowania zarówno w ogółach (lokacje dokończone i przemyślane), jak i szczegółach (interesujące zadania, znajdźki w skrzyniach, skarby rozlokowane na mapie). Szczególnie należy pochwalić twórców za stworzenie bardzo ładnego, klimatycznego i przede wszystkim przepełnionego treścią miasta Khorinis. Myślę, że nie tylko ja znam tam już każdą chatę na pamięć :-).
Wspomniałem o dodatku Noc Kruka. Dodał on całkiem sporo nowej zawartości. W krainie Jarkendar przeżyjemy bardzo interesującą przygodę, dołączając do Kręgu Wody, zwiedzając starożytne ruiny, spotykając piratów, odwiedzając kopalnię uciekinierów z kolonii karnej i wreszcie tocząc batalię z magnatem Krukiem o cenny artefakt – Szpon Beliara. Mamy też okazję dokonać wyzwolenia niewolników czy dostać ochrzan od Saturasa za puszczenie z dymem kopca rudy w Gothic 1… Oprócz rozszerzającego contentu Noc Kruka zwiększa podstawowy poziom trudności, czyniąc rozgrywkę jeszcze bardziej absorbującą.
Szata graficzna w Gothic II została znacząco usprawniona mimo trudnego pod tym względem silnika gry. Muzyka i dialogi ponownie stoją na poziomie mistrzowskim.
Spośród różnorakich nieoficjalnych dodatków i modów do drugiej części gry, których powstała niezliczona ilość (tak jak w przypadku jedynki), wspomnieć wypada o polskim dziele, nad którym trwają obecnie wzmożone prace. Gothic II Dzieje Khorinis ma być pierwszą modyfikacją z w pełni profesjonalnym dubbingiem. Warto śledzić informacje na jego temat.
Podsumowując, Gothic II stanowi w dalszym ciągu tytuł obowiązkowy dla fanów RPG i wciąż cieszy się aktywną społecznością fanów na całym świecie, w tym w Polsce.
+ ogromny otwarty świat z dużą swobodą działania gracza, + dopracowany świat pod wieloma względami, w tym wybitne miasto Khorinis, + bogactwo zadań, liczne postaci i lokacje; starzy znajomi, + rozwinięte w stosunku do części pierwszej elementy rozwoju bohatera i usprawniona mechanika, + dobra szata graficzna i klimatyczna muzyka, + świetny dodatek Noc Kruka, wydłużający przygodę. |
|
– nieco mniej oryginalna fabuła w stosunku do części pierwszej, choć w dalszym ciągu wciągająca, – wciąż pojawiające się błędy w skryptach, lecz w mniejszej liczbie niż w Gothic 1, – niektóre elementy niemal mechanicznie przeklejone z poprzedniej części. |
|
[poll id=”7″]