Autorstwa Olórina (konkurs 2010)
Człowiek
Świat jest piękny,wręcz doskonały,
Jest on dobrany, wielki, wspaniały
Każda jego część, w całość się składa
każdy element coś od siebie dokłada
Nie ma w nim smutku,
nie ma cierpienia
tak jest wspaniałe dzieło
istnienia to jest utopia,
kraj wspaniały tak piękny,
że wręcz doskonały
Lecz na to wszystko,
ku łezce z powiek
Ze swoją pychą wkroczył tu człowiek.
Zniszczył to piękno,
i ten porządek
Zniweczył pracę tego,
który dał początek
I choć są ludzie,
którzy to wiedzą Są zbyt tchórzliwi
i nic nie zmienią
Wolą jak owce iść za baranem
Bo zawsze można „Ja nie wiedziałem”
Tak więc ten świat trwa
już od stuleci
Więc niezależnie, rodzice, czy dzieci
Każdy choć widzi tego świata skazy
Woli ustąpić, nie walczyć wcale.
„A czemu ja,
czemu ktoś inny nie zrobi co się da?
ja mogę pomóc, mogę doradzić
mogę jasność w umysłach innych sprawić”
Lecz zapomina człowiek w swym gniewie ,
że świat należy zmieniać od siebie.
