Kroniki Fantastyki

Era III, Wielkie sojusze i wybuch Wojny Krwi (#13)

Introdukcja

O ile Cesarstwo Zachodnie było już historią, o tyle Cesarstwo Wschodnie utrzymało swoją pozycję, przemianowując się ponownie w Cesarstwo Bracaduum. Rosnące antagonizmy pomiędzy nomadami a resztą ludów nieuchronnie prowadził do konfrontacji. Imperium Numidii kumulowało swoje dawne ziemie, anektując Kalifat Kazachski. Z kolei Erathia zawarła sojusz z Bracaduum i zaatakowała neutralne księstwa. Tatalia i Khar stały się lennikami królestwa, natomiast Eeofol podległ rozbiorom. Kreeganom pozostawiono władzę na niewielkim wycinku nazwanym Krajem Lawy.

W roku 57 zmarł Alik I. Jego syn – Alik II – tym samym stał się władcą wszystkich trzech nomadzkich państw. Imperium Numidii, Chanat Mosojski i Kalifat Kazachski zostały połączone w ramach Zjednoczonych Ord Nomadów. Rok później nastąpiło to, co nieuniknione. Erathia i Bracaduum zaatakowały Kalifat Kazachski, wszczynając w ten sposób Wojnę Krwi – najpoważniejszy konflikt III Ery.

Wypis z kroniki

50 rok – fuzja Imperium Numidii i Kalifatu Kazachskiego.

51 rok – Erathia – wysłanie do Ks. Eeofolu i Tatalii propozycji wasalizacji,

• odmowa i oczekiwany powód do wojny,
• propozycja sojuszu dla Imperium Numidii – odrzucona.

52 rok – Erathia – poselstwo do Cesarstwa Wschodniego, efektem sojusz wojskowy.

53 rok – Cesarstwo Wschodnie – śmierć Gavina II Magnusa,

• nowym cesarzem jego wnuk Olbracht Magnus (33 lata).
• Krewlod – IV Festiwal Życia, zwycięzcą Vald Pogrobowiec (33 lata).
• Cesarstwo Wchodnie przekształca się w Cesarstwo Bracaduum (właściwe).
• Nowacja sojuszu cesarstwa z Erathią.

54 rok – Erathia i Bracaduum – wojna z Ks. Tatalii i Eeofolu,

• Atak Erathii na Ks. Tatalii połową wojsk:
  • Bitwa w Cieśninie Balabada,

Ucieczka wojsk Tatalii.

• • Oblężenie Nowego Voldist,

Zdobycie miasta.

• • Atak księcia Khara,

Śmierć Alberta Khara.

55 rok – kapitulacja Ks. Tatalii i Ks. Khar, przejęcie władzy przez Erathię (stan okupacji).

• Atak na Eeofol:
  • (I) od północy – Erathia (4000 żołnierzy),
  • (II) od południa – Cesarstwo Bracaduum (5000 żołnierzy).
• (I) Przejęcie północnego Eeofolu bez większych strat,
• (I, II) Bitwa pod Kreelah,

Śmierć księcia Eeofolu. Chwała generała Morgana z Erathii (20 lat).

• Zdobycie Kreelah,
• Przejęcie centralnego i południowego Eeofolu. Okupacja państwa.

56 rok – Traktaty pokojowe:

• Z Ks. Tatalii:
  • Tatalia lennem Erathii (50% dochodów),
  • Khar lennem Erathii (50% dochodów),
  • Obalenie Kharów i wprowadzenie Dymitra (30 lat) na tron jako przedstawiciela dynastii Gryphonehart (kuzyna króla),
  • Pozostawienie Voldonów na tronie pod warunkiem bezwzględnego posłuszeństwa.
• Z Ks. Eeofolu:
  • dla Erathii północny Eeofol (+200 sztuk złota/rok, +10 żołnierzy/rok),
  • dla Cesarstwa Bracaduum południowy i centralny Eeofol (+200 sztuk złota/rok, +20 żołnierzy/rok),
  • dla Kreeganów – Kraj Lawy.

57 rok – Imperium Numidii – Śmierć Alika I,

• Jego syn, Alik II (31 lat) Chanem Imperium Numidii i Chanatu Mosojskiego,
• Powstanie Zjednoczonych Ord Nomadów (unia personalna i sojusz wojskowy) w składzie:
  • Imperium Numidii,
  • Chanat Mosojski,
  • Kalifat Kazachski.
• Kraj Lawy – władcą książę Alfred Kreegan (44 lata), brat Lucyfera II.

58 rok – Wybuch Wojny Krwi:

• Agresorzy:
  • Erathia,
  • Cesarstwo Bracaduum,
  • Lennicy Erathii.
• Obrońcy:
  • Zjednoczone Ordy Nomadów,
  • Rozbite Plemiona Krewlod (pod wodzą Valda Pogrobowca).
• Najazd na Kalifat Kazachski z ziem Eeofolu (4000+4500 żołnierzy):
  • Bitwa pod Omarowem,

Ucieczka obrońców.

• • Oblężenie Helbern (lokalni obrońcy),
  • Bitwy pod Valinorem, Sarre, Poiters (z armiami chłopskimi).
• Uderzenie Cesarstwa Bracaduum na Dedalię (5000 żołnierzy):
  • Bitwa z Hulinotami i Hasytami w Cieśninie Piur,

Ucieczka Hulinotów.

Odwrót wojsk cesarskich.

• • posiłki dla cesarza (5000 żołnierzy),
  • pokonanie rebeliantów,
  • przejęcie Guberni Dedalijskiej,
  • opanowanie Dedalii po kilku mniejszych bitwach (-500 żołnierzy).

59 rok – dalszy ciąg działań wojennych,

• Front kazachski:
  • oblężenie Alikatu

• • Kapitulacja nomadów,
  • Okupacja Kalifatu.
• Front dedalski:
  • kontratak Alika II, bitwa o Dedalię,

Odwrót Bracaduum do Guberni Dedaliskiej.

• • Bitwa w Guberni,

Odstąpienie armii numidyjskiej jako wyraz podziwu dla obrońców.

• Front Chanatu Mosojskiego:
  • podbicie przez Chanat Mosojski Ks. Khar, rzeź ludności,
  • przejęcie Ks. Tatalii, mord cywili,
  • zajęcie przez Erathię wschodniego Chanatu po kilku pomniejszych bitwach,
  • odbicie Ks. Tatalii bez walki,
  • bitwa na ziemiach Kharów,

Odwrót wojsk chanatu po śmierci generała Muhmada.

• • Odbicie Ks. Khar i wejście na ziemie Chanatu,
  • oblężenie Voldist,

Zdrada wśród żołnierzy chanatu (-300 żołnierzy).

• • Przejęcie Voldist. Obrona.

Ucieczka wojowników chanatu.

• • Okupacja terenów centralnego Chanatu.

60 rok – Front kazachski – przerzucenie sił Erathii i Cesarstwa na pozostałe fronty.

• Front dedalski – świeże siły dla obu stron:
  • Bitwa pod Hallern,

Bitwa nierozstrzygnięta.

• • II bitwa w Guberni,

Opanowanie obszaru.

• • Bitwa na Polach Pellenoru,

Przejęcie Dedalii przez Cesarstwo. Wystawienie straży przygranicznej.

• Front mosojski – świeże siły dla obu stron:
  • Bitwa pod Luhaczem,

• • Bitwa o Mosoję,

• • Przejęcie południowego Chanatu.
  • Przejęcie Cent.
  • Ks. Tatalii i Ks. Khar – atak i zajęcie północnego Chanatu.
• Front numidyjski:
  • Imperium Numidii (1100 żołnierzy) – atak na Erathię,
  • przejęcie wszystkich ziem na drodze do Steadwick wraz ze stolicą,
  • napotkanie wojsk wracających z Kalifatu Kazachskiego – bitwa pod Steadwick,

Podstępne wtargnięcie do miasta, mężność generała Morgana.

• • Nadzwyczajny pobór do wojska w Numidii, powołanie 3000 żołnierzy (armia chłopska) strzegących zdobyczy w Erathii.