Misja XVI Khum
Krzyżowcy pokonali potężne wojska Wielkiego Sułtana. Jednak nadszedł czas, by odetchnąć od pustynnej zawieruchy, zregenerować siły i zmobilizować świeże regimenty do walk z niewiernymi.
Mathias wtargnął do Kalifatu Khum przez słabiej strzeżoną południową granicę. Niemal żadne z napotkanych miast nie stawiało oporu – wieści i wspaniałych zwycięstwach krzyżowców, w tym przede wszystkim rozgromienie przez nich wojsk Wielkiego Sułtana, dotarły już do wszystkich zakątków muzułmańskiego świata i sieją trwogę wśród Arabów. Dopiero stolica kalifatu – miasto Khum – zdecydowało się zgotować krzyżowcom powitanie z mieczem w ręku.
O mieście: Khum jest zbudowaną nad rzeką Johan sporą, pięćdziesięciotysięczną metropolią. Podstawę gospodarki stanowi rolnictwo z wykorzystaniem stosunkowo żyznych gleb wzdłuż rzeki, w tym przede wszystkim uprawa chmielu. Piwo jest sprzedawane krajom Arabii, Europy, a nawet Dalekiego Wschodu. Z tegoż handlu mieszkańcy pozyskują większość dochodów. Miasta strzegą mury zbudowane z wykorzystaniem naturalnej rzeźby terenu. Wokół rozlokowane są pasy smolnych rowów. Smołę kupowano między innymi z Mempagb.
Misja XVII Kahuzak – zdrada Bernarda
Krzyżowcom udało się podbić Khum, co spowodowało kapitulację kalifatu. Dalszy marsz odbył się bez większych niespodzianek i chrześcijanie bez problemów przekroczyli granicę, stając na ziemiach Europejczyków na Wschodzie. Mathias i Karol razem ze swymi wojskami dotarli do Artuzji, gdzie poznali bardzo złe nowiny.
Otóż pewien angielski diuk, Bernard z Kahuzak,, licząc na niepowodzenie krzyżowców, wypowiedział posłuszeństwo Mathiasowi i obwołał się niezależnym władcą Hrabstwa Kazji obejmującego całą północną część terenów króla. Co gorsza, zaczął on także grabić obszary przygraniczne, zachowując się niczym Arab: palił wsie, plądrował szlaki kupieckie, obdzierał prowincje z bogactw, dopuszczając się wielu niegodziwości.
Na tę wieść Mathias zapłonął gniewem. Rozkazał swym ludziom przygotować się do drogi. I już po dwóch dniach marszu krzyżowcy oblegali Kahuzak.
Dajmy nauczkę Bernardowi, zdobywając jego rodzinny gród. Zapewne jeśli tego dokonamy, krzywoprzysięzca podda się.
O mieście: Kahuzak składa się z dwóch głównych części. Pierwszą zajmują warsztaty zbrojeniowe, budynki przemysłowe i domy mieszkalne. Druga to typowy gród warowny. Całość okala fosa.
Misja XVIII Kerra
Bernard skapitulował i oddał się w nasze ręce po tym, jak dowiedział się o upadku Kahuzak. Krzyżowcy szykowali się do drogi. Zatrzymali się w Andropolis, gdzie zorganizowano zjazd Rady Europy z papieżem Urbanem na czele.
Cały kontynent sławił czyny Mathiasa i jego ludzi. Cesarz bizantyjski Andrzej obiecał nawet uczestnictwo w krucjacie i walki na wschodzie podczas wyprawy króla na południe. Wspólny wróg znowu zjednoczył rozbitych chrześcijan.
Omówiono także kwestię zdrady cesarza Michaela. Wszyscy obecni uznali, że Mathias postąpił słusznie, odbierając mu życie. Nawet biskupi niemieccy przyznali, że przymierze z poganami to zdrada kraju i Kościoła.
Dotychczas, z wyjątkiem skromnego wsparcia króla Karola, żołnierze Mathiasa musieli radzić sobie sami. Jednak po zjeździe uzyskali wsparcie oddziałów francuskich, niemieckich, polskich, a nawet skandynawskich. Wszyscy zjednoczyli się pod jednymi sztandarami we wspólnym celu. Przynajmniej na razie.
Krzyżowcy wyruszyli w dalszą drogę. Po miesiącu marszu armia europejska dotarła do miasta Kerra. Jej zadaniem jest podbicie tego miasta niewiernych.
O Artuzji: Niewielkie miasto Europejczyków na Bliskim Wschodzie. Głównym zajęciem mieszkańców jest hodowla. Gród okalają mury z blankami i małymi wieżyczkami. Walory obronne nie są zbyt wysokie, w związku z czym Artuzja nie wytrzymałaby porządnego oblężenia.
O Andropolis: Główne miasto na ziemiach króla Mathiasa w Azji. Liczy kilkaset tysięcy mieszkańców. Chronią go trzy pasy murów i olbrzymie okrągłe wieże. Smolne rowy, wilcze doły, mangonele, balisty… biada temu, kto będzie próbował oblegać to miasto! Mieszkańcy pracują w pobliskich kamieniołomach, odkrywkach żelaza, a także w mieście przy produkcji broni. Problemy pojawiają się w przypadku żywności – praktycznie wszystkie posiłki pochodzą z importu. W Andropolis brak bowiem farm i pól uprawnych.
O Kerra: Wielkie miasto Arabów zwane Strażnicą Sułtanatu. Chronią go trzy pasy murów i wiele pogańskich pułapek. Ludzie żyją tu z produkcji uzbrojenia i handlu żelazem. Dowódcą fortecy jest niejaki Omar Lakum, znany z wyjątkowego okrucieństwa i nienawiści do Europejczyków.
